Week 7, over de helft!

Na de eerste werkdag van de week gingen we maandagavond uit eten, omdat Maura dacht dat het haar laatste avond was. Niet dus, want ze gaat pas woensdag weg, maar dat maakte het eten niet minder lekker. We gingen naar de Eastern Food Bazaar, een beetje rare tent maar je kan er wel heeeerlijk eten en daar ben je dan 30 rand voor kwijt. Beter en goedkoper dan bij die ene snackbar met die grote gele M.

Dinsdag zou ik voor het eerst naar het Building project gaan, maar door veel gedoe en moeilijkheden wordt het waarschijnlijk toch pas volgende week dat ik kan beginnen. Dus uiteindelijk alleen de ochtend bij mijn Care kindjes geweest en omdat het weer zo prachtig was gingen we naar het “park”. Hmmm Julianapark, drankjes mee, mooi vijvertje en zacht gras dat onder je voeten kriebelt. NEE HOOR! Een vuilnisbelt, een droge dorre zandvlakte bezaaid met afval, stukken glas en hondenpoep. Jongens gaan jullie maar lekker spelen hoor, ziek ben je toch al en die eeltplekken onder je voeten zullen je wel tegen het glas beschermen. Ooh maar voordat je je kan gaan bezeren aan de lege blikjes en de rondslingerende naalden moet je nog wel even 20 minuten door de township lopen en je adem inhouden om niet te stikken van de smerige graflucht die er hangt! Nou precies dat dus, na een aardig wandelingetje met een stuk of vijf aapjes aan mijn armen kwamen we bij het “park” en konden we dan eindelijk spelen. Ik ben nu bezig de kindjes te leren voetballen, overgooien en delen. Want twee ballen voor 30 kindjes die niets hebben maakt het nogal lastig. Inmiddels beginnen ze te snappen dat je niet elkaars hersenen in hoeft te slaan en dat je meer dingen met een bal kan doen dan hem angstvallig tegen je lichaam aangedrukt houden, dus we komen er wel!

Andre was dinsdag jarig, dus we hadden een gigantische taart besteld en slingers opgehangen om hem toch een beetje een verjaardagsgevoel te geven. ‘s Avonds vierden we het met cocktails @Cubana’s, sweet! Woensdagochtend weer werken, het weer was totaal omgeslagen dus naar het “park” gaan was vandaag geen optie, dan maar binnen spelen en het leren delen voortzetten! Woensdag was de eclipse, dus wilden Karl, Andre en ik echt heel graag Lion’s Head beklimmen, we waren zelfs al onderweg toen we besloten dat sterven op een berg toch niet ideaal is en dus hebben we het maar niet gedaan. In plaats daarvan zijn we naar Waterfront geweest, een beetje rondgelopen en van het uitzicht (voor zover er iets zichtbaar was) genoten.

Donderdag was weer een Public Holiday, dus een dagje vrij, wat een luizenleven hier! Helaas was het weer weer om te huilen en aangezien er amper openbaar vervoer is op een feestdag hebben we de hele dag thuis gezeten. ’s Avonds was er een social, go-karten met een grote groep volunteers, ik ben wel mee geweest, maar toen ik zag hoe belachelijk snel die dingetjes gaan besloot ik toch maar niet te gaan.

Vrijdag weer een kort dagje werken en daarna meteen naar het Tourist Information Office gegaan om informatie te krijgen over de roadtrip die we van plan zijn te gaan doen. Inmiddels weten we bijna zeker wat we gaan doen, we huren een auto voor een ruime week en rijden daarmee langs de Westkust omhoog, richting Langebaan en Paternoster, daar blijven we een paar dagen en vanaf daar rijden we naar Tankwa Karoo National Park, ook daar blijven we een paar dagen en dan rijden we rustig weer terug naar Cape Town. De details moeten we allemaal nog uitwerken, maar het plan is er!
Na de nodige informatie te hebben gekregen moesten we rennen vliegen hollen naar het postkantoor, want het pakketje waar ik al een maand op zat te wachten was eindelijk op de plaats van bestemming aangekomen! Ondanks dat ik thuis eigenlijk maar weinig stroopwafels eet waren deze meer dan welkom en alle andere spullen waren ook geweldig! Mama had me een pakketje gestuurd met spelletjes, stickers, stiften, stoepkrijt en nog veel meer, dus ik mag de rol van Sinterklaas nog een dagje op me nemen en de kindjes in de township heeeel gelukkig maken!

Omdat we de sleur van het stappen in Long Street wilden doorbreken hadden we besloten om vrijdagavond eens iets anders te gaan doen, namelijk: Hemisphere. Een club op de 31ste verdieping van een bankgebouw. Met onze mooiste kleren aan en onze camera’s op zak gingen we er naartoe, bang dat we misschien niet binnen zouden komen. Niks om bang voor te zijn, we kwamen met gemak binnen en binnen een paar minuten stonden we in een lift. Zelf op het knopje drukken? Nee joh dat doe je toch niet! Daar heb je een gastheer voor, die je netjes de lift in begeleidt en zorgt dat je op de goede verdieping uitstapt! De lift leek omhoog te vliegen en na nog geen minuut stonden we dan op de 31ste verdieping. WOW! Ontzettend mooie club, mooie mensen met mooie kleren, maar dat was nog niks vergeleken bij het uitzicht. Vanaf deze verdieping kan je heel Kaapstad overzien en we hadden onwijs mazzel want het was perfect helder. Ik denk dat we met onze groep minstens een halfuur stilletjes en met open mondjes hebben staan kijken, zo ontzettend mooi was het! Helaas ben ik zo stom geweest geen foto’s te maken (blame it on the alcohol), maar we gaan vrijdag waarschijnlijk weer dus dan zal ik er aan proberen te denken!

Zaterdag was het eindelijk weer mooi weer, tijd om naar het strand te gaan! Met een iets grotere groep deze keer en iets beter voorbereid dan vorige week gingen we op weg naar Clifton Beach, waar we de hele dag hebben gezeten en eigenlijk gewoon niets hebben gedaan. Heeerlijk! Om de dag af te sluiten hebben we onder het genot van een biertje de rugbywedstrijd van onze plaatselijke helden bekeken, ze wonnen en dat betekent dat we (als we kaartjes kunnen krijgen) over 2 weken in het stadion zitten! Zaterdagavond waren we allemaal zo moe dat we lekker vroeg ons bedje in zijn gekropen, is ook wel een keer fijn!

Vandaag regent het weer, dus ga ik met Andre seizoen 6 van 24 proberen te regelen en dan met onze andere huisgenootjes de hele dag lekker op de bank liggen en kijken.

Komende week begin ik als het goed is eindelijk met het Building Project, ben ik vastberaden om Lion’s Head eindelijk te beklimmen en ga ik hopelijk naar Cape Point. Wat er allemaal van terecht komt is nog een verrassing, je weet maar nooit hier in South-Africa.

xx